சந்தேகம் எனும் நோய்…..

இன்று உளவியல் தொடர்பானதொரு விடயத்தினை தொட்டுச்செல்ல நினைக்கின்றேன். வாழ்க்கை என்பது ஒருவருக்கொருவர் நம்பிக்கையுடன் ஆரம்பிக்கும் ஒன்று. ஏன் நாம் பிறந்தது இந்தத் தாய்க்குத் தான் என்பது கூட நம்பிக்கையில் தான் தொடங்குகின்றது. அந்த நம்பிக்கை தான் இவர் என் தந்தை என்பது தொடங்கி அனைத்திலும் தொடர்கின்றது. அதற்காக “இவரை அவ்வளவு நம்பினன் ஏமாற்றிவிட்டார்” என்று யாராவது சொன்னால் அவர்களது மண்டையில் 100 தடவை குட்டவேண்டும். நம்பிக்கை என்பதும் மண்குதிரையை நம்பி மோசம் போறதும் வேறு விடயங்கள்.

ஓகே நம்மோட சப்டருக்கு போவம். பொதுவாக இந்த நம்பிக்கை என்ற விடயம் இன்று காதலர்கள், தம்பதியர் மற்றும் நண்பர்கள் மத்தியில் எவ்வாறான தாக்கத்தினை ஏற்படுத்துகின்றது என்பது பற்றியே கூற விரும்புகின்றேன். அதிலும் குறிப்பாக காதலர்கள் மற்றும் நண்பர்கள் மத்தியில் எவ்வாறு விளைவுகளை தோற்றுவிக்கின்றது என்பதை நான் கூறுவதே என் வயதிற்கு பொருத்தமானது என நான் நினைக்கின்றேன். இவ்வாறான உறவுகளிடையே நம்பிக்கையிழந்து சந்தேகம் தோன்றுவதற்கு சில விடங்களை உளவியலாளர்கள் முன்வைக்கின்றனர்.

•    உறவுகளிடையேயான தாழ்வுணர்ச்சி
•    சிறுவயது தாக்கங்கள்
•    தம்மை கொண்டே அடுத்தவரையும் மட்டுக்கட்டுவது.

இந்த முதலாவது விடயத்தினை சரிசெய்ய சந்தேகப்படும் நபரை சூழ இருப்பவர்கள் முயற்சி செய்ய வேண்டும். அந்த நபரிடம் அவருக்கேயுரிய விசேட இயல்புகளை அடுத்தவரோடு ஒப்பிட்டு அவர்களுக்கான தனித்தன்மைகளை விளங்கிக் கொள்ள செய்து உறவுகளுக்கிடையான நம்பிக்கையினை வளர்க்க முடியும்.

இரண்டாவது வகையினரை கட்டாயம் உளவியல் வைத்தியரிடம் அழைத்து செல்ல வேண்டும. இதனை நன்றாக கையாளத் தெரிந்த ஒருவரால் தான் சிறுவயதில் ஏற்பட்ட மனக்காயங்களை கண்டறிந்து சரிசெய்ய முடியும்.பக்குவம் இல்லாதவர்கள் இதை அணுகுவதை விட அனுபவம் கொண்டவர்களால் இதனை குணப்படுத்த முடியும்.

மூன்றாவது விடயம் தான் இன்று எனது முக்கிய கருப்பொருள். இன்று அதிகமானவர்களிடம் காணப்படுகின்றபொரு விடயம். தான் கள்ளனாயிருப்பதால் அடுத்தவரையும் அதே கண்ணோட்டத்தில் பார்ப்பது. தான் இரவில் அடுத்தவருடன் தொலைபேசியில் கதைத்துப் பழகியவனுக்கு அடுத்தவர்களும் இவ்வாறு தானிருப்பார்கள் என்றதொரு பயம் இருக்கும் தான் பலருடனும் தவறாக இரட்டை அர்த்தத்தில் பழகினால் நம்மைச் சார்ந்தவர்கள் அடுத்தவருடனும் இவ்வாறு தான் பழகுகின்றார்களோ என்றதொரு பயமிருக்கும். நமக்கு அடுத்தவர்களுடன் நல்லதொரு உறவு இருக்குமானால் எம்மவர்களின் நட்பின் தூய்மைதான் கண்ணுக்குத் தெரியும். இன்னும் சிலர் ஏதோ தான் மட்டும் வானத்திலிருந்து அப்படியே குதித்த பரிசுத்தர்கள் போலவும் அடுத்தவர்கள் சேற்றிலேயே இருப்பவர்கள் போலவும் காட்டிக் கொள்வார்கள். இப்படியானவர்களுக்கு அதிக சந்தேகம் அடுத்தவர்களிடம் இருக்கும். காரணம் வெளியில் காட்டிக்கொள்வது ஒரு முகம் உண்மை முகம் வேறு. இன்னொரு பகுதியினர் தம்மிடம் பழகுபவர்கள் நல்லவர்கள் என்றும் அடுத்தவர்களுடனான உறவுகள் மட்டும் பிழையானதென்றுத் தப்பர்த்தம் செய்து கொள்வார்கள். இதற்கும் மேற்கூறியதே காரணம் கூடவே தம்மை நல்லவர்கள் என்று நியாயப்படுத்திக்கொள்வதற்கும் இவ்வாறு கூறிக்கொள்வார்கள். இவ்வானவர்களிடம் நம்மை நிரூபிக்க முயல்வதை விட மௌனமாக விலகுவது சிறந்தது. அல்லது தமது தோல்விகளை குறைகளை மறைக்க அடுத்தவர்களை கெட்டவர்களாக சித்தரிக்க முயல்வார்கள்.

நான் முதல் பதிவுகளில் கூறியுள்ளதினைப் போன்று வாழ்க்கைத் தெரிவுகளை மேற்கொள்ளும் போது மிகவும் நேர்த்தியாகவும் , அதிக நேரம் எடுத்தும் வாழ்க்கை துணையை தெரிவுசெய்யுங்கள். ஏனென்றால் வாழ்வை ஒரு தடவை தான் வாழப் போகின்றோம்.(இது எமது வாழ்க்கை முறைக்கானது. மேலைத்தேய வாழ்வு வாழ்பவர்களுக்கல்ல). நமது துணையென்பது அழகானது, அறிவானது என்பதை விட புரிந்துகொள்பவர்களாக இருப்பது மிகமுக்கியமல்லவா? அல்லது எல்லாம் இருந்தும் வாழ்க்கை சூனியமானதாக தெரியும்.