உன் முதல் குழந்தை

என்னைப் பார்த்த அன்றே கூறினாய் - என்
முகம் போன்றே மனமும் குழந்தையென்று..
தினமும் அழ வைத்தே வேடிக்கை பார்ப்பாய் - என்
குழந்தை சிணுங்கல்களை…

அதிகாலை அழைப்புக்களில் - இரசித்திருக்கின்றாய்
என் உறக்கத்தின் மழலை உளறல்களை…
என் பிடிவாதங்களில் கூட குழந்தைதனமிருப்பதாக
சாடியிருக்கின்றார் - உன்
முதல் குழந்தையும் நானென சத்தியம் செய்திருக்கின்றாய்

நீ என்னை குழந்தையாகவே நடத்துவதால்
பல தடவைகள் ஊடல் கொண்டிருக்கின்றேன் உன்னிடம்…

இன்று அதை காலம் கடந்த பின்
ஒப்புக்கொள்கின்றேன் - தாயின்
காலைச் சுற்றும் குழந்தையாய் - நீ
இன்னொருத்திக்கு சொந்தமாகிவிட்ட பின்பும்
உன்னையே – என்
நினைவுகள் சுற்றி – உன்
ஞாபகங்களுடனேயே வாழ – என்
மழலை மனம் அடம்பிடிப்பதால்….